چکیده:
سابقه و هدف: روانشناسان مدت ها ست عنوان کرده اند که عملکرد والدين بر شکل گيري افکار، رفتار و هيجانات کودکان تاثير معناداري دارد. به همين منظور، پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه شيوه سبک هاي فرزندپروري والدين با سلامت روان و نگرش هاي مذهبي در دانش آموزان دختر دورهي دوم متوسطه شهرستان بابل انجام گرفت.
مواد و روش ها: روش تحقيق در اين پژوهش، توصيفي ساده و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري آن، تعداد 336 نفر دانش آموز دختر را در بر ميگرفت که به شيوه نمونه گيري تصادفي ساده گزينش شدند تا به آزمون سلامت عمومي گلدبرگ (Health Questionnaire General - 28: GHQ-28) و سنجش نگرش هاي مذهبي
سراجزاده (1377) و مادران آن ها به آزمون سبک هاي فرزندپروري (Parenting Style Inventory: PSI-I) Baumrindپاسخ دهند. تجزيه و تحليل داده ها با روش آمار توصيفي و ضريب همبستگي پيرسون با استفاده از نرمافزار SPSS 16 انجام شد.
يافته ها: نتايج پژوهش حاضر نشان داد که بين سبک فرزندپروري مستبدانه و سلامت روان رابطه منفي معنادار وجود دارد ، اما بين دو سبک فرزندپروري سهل گيرانهو مقتدرانه با سلامت روان رابطه معناداري وجود ندارد . همچنين سبک هاي فرزندپروري مستبدانه با مقتدارنه داراي رابطه مثبت معناداري هستند. بدين معنا که با افزايش ميزان استفاده از اين دو سبک، ميزان نگرش مذهبي در دانش آموزان افزايش مي يابد، اما بين سبک فرزندپروري سهل گيرانه و نگرش مذهبي رابطه معناداري يافت نشد .
استنتاج: سبک هاي فرزندپروري بر سلامت روان و نگرش مذهبي دانش آموزان دختر تاثيرگزار است، بنابراين توصيه مي شود با دادن آموزش هاي لازم به والدين، موجب بهبود کيفيت سبک هاي فرزندپروري شد.
نویسندگان: رجب تبار درويشي فاطمه. يحيي زاده سليمان, حسيني سيدحمزه